Τι είναι το κονδυλώματος; Θα αναλύσουμε τις αιτίες της εμφάνισης, της διάγνωσης και των μεθόδων θεραπείας σε ένα άρθρο από έναν δερματολόγο με εμπειρία 37 ετών.
ορισμός της νόσου. Αιτίες της νόσου
Οι κονδυλωμάτωνείναι ακανόνιστες, ελαφριές καλοήθεις βλάβες του δέρματος με τη μορφή εντοπισμένης υπερανάπτυξης του ανώτερου στρώματος του δέρματος (επιδερμίδα) με βλατίδες (οζίδια) ή πλάκες.
Η συχνότητα εμφάνισης κονδυλωμάτων σε ενήλικες είναι 7-12%, σε παιδιά σχολικής ηλικίας έως 10-20%.
Τα κονδυλώματα είναι πολύ παρόμοια με άλλες αναπτύξεις του δέρματος. Συνήθως, ένα άτομο δεν μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια την ασθένεια από μόνο του, επομένως είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν δερματολόγο για να κάνετε διάγνωση.
Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος είναι η αιτία των κονδυλωμάτων. Ο τύπος του ιού επηρεάζει τον τύπο των κονδυλωμάτων που μπορούν να αναπτυχθούν. Έτσι, κάθε τύπος ανθρώπινου ιού θηλώματος μολύνει τους ιστούς στη θέση που είναι το πιο χαρακτηριστικό του.
| Τύπος HPV | Προτιμώμενη τοποθεσία |
Τύποι κονδυλωμάτων |
|---|---|---|
| 1 | πόδια, γόνατα, παλάμες, χέρια, δάχτυλα |
Κονδυλώματα της πελματιαίας και της παλάμης, σπάνια απλά κονδυλώματα |
| 2, 4 | χέρια, δάχτυλα, γόνατα, λιγότερο συχνά - πόδια |
Απλά κονδυλώματα, περιστασιακά πελματιαία, παλάμη και μωσαϊκά κονδυλώματα |
| 3, 10 | κνήμες, χέρια, πρόσωπο | Επίπεδα κονδυλώματα |
| 7 | χέρια, δάχτυλα | κονδυλώματα κρεοπωλείου |
| 5, 8, 9, 12, 14, 15, 17, 19-24 |
πρόσωπο, βραχίονες, μπροστινός κορμός |
Επιδερμοδυσπλασία verruciform |
Οι λοιμώξεις από ιούς συμβαίνουν συνήθως μέσω επαφής - με άμεση επαφή μεταξύ μολυσμένου και υγιούς δέρματος (π. χ. κατά τη χειραψία) ή έμμεσα (μέσω χειρολισθήρων, παιχνιδιών κ. λπ. ). Επομένως, μπορείτε να μολυνθείτε από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος που προκαλεί κονδυλώματα σε διάφορα μέρη - στις δημόσιες συγκοινωνίες, στο σχολείο, στην εργασία, στο σπίτι, σε χώρους υψηλής επαφής και σε υγρό περιβάλλον (πισίνες, σάουνες, γυμναστήρια). Ένα μικρό τραύμα στην επιδερμίδα, μέσω του οποίου διεισδύουν οι ιοί, καθώς και η φλεγμονή του δέρματος συμβάλλουν στη μόλυνση.
Συμβάλλει επίσης στην εμφάνιση κονδυλωμάτων:
- ανοσοανεπάρκεια (συμπεριλαμβανομένης της μόλυνσης από τον ιό HIV),
- ζεστό και υγρό περιβάλλον,
- η ανάγκη επαγγελματικής επαφής με το κρέας και τα ψάρια ("κονδυλώματα κρεοπωλείων").
Μερικοί τύποι ιών ανθρώπινου θηλώματος μεταδίδονται από γονείς.
Αλλά οι φρύνοι και οι βάτραχοι δεν μπορούν να μολυνθούν παρά τις ιστορίες τρόμου που φοβόμαστε τόσο συχνά στην παιδική μας ηλικία - αυτός είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς μύθους για αυτήν την ασθένεια που δεν έχει βάση.
Εάν εμφανίσετε παρόμοια συμπτώματα, επικοινωνήστε με το γιατρό σας. Μην περιποιηθείτε τον εαυτό σας - είναι επιβλαβές!
Συμπτώματα κονδυλωμάτων
Τα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο του κονδυλώματος.
Κοινή μυρμηγκιά:
- Στρογγυλές, πυκνές βαλβίδες κανονικού χρώματος, 1-10 mm και μεγαλύτερες.
- Η επιφάνεια του θηλώματος καλύπτεται με ρωγμές και στρώσεις.
- Εάν το papule βρίσκεται στο δάχτυλο, η πίεση εξαφανίζεται και παραμορφώνεται. Το ίδιο ισχύει και για το σχέδιο παλάμης.
- Τα απλά κονδυλώματα είναι είτε μεμονωμένα είτε σε πολλά μέρη - συνήθως εμφανίζονται στις περιοχές με μεγαλύτερο τραυματισμό (χέρια, δάχτυλα, γόνατα).
- Όταν εξετάζει ένα δερματοσκόπιο, ο γιατρός μπορεί να δει μικρά καφέ σημεία - θρομβωμένα (μπλοκαρισμένα) τριχοειδή αγγεία. Οι ασθενείς συχνά αναφέρονται σε αυτά τα σημεία ως "ρίζες". Αυτό είναι το κύριο σημάδι γιατρού: μπορεί να χρησιμοποιηθεί από έναν δερματολόγο για τη διαφοροποίηση ενός κονδυλώματος από άλλες παρόμοιες ασθένειες (π. χ. , molluscum contagiosum και keratoma).
Πελματιαίο (κερατοειδές) κονδυλωμάτων:
- Το κύριο σύμπτωμα που συνήθως οδηγεί έναν ασθενή να δει έναν γιατρό είναι ο πόνος όταν σπρώχνει και περπατά.
- Τέτοια κονδυλώματα συνήθως εντοπίζονται στα πόδια.
- Όταν επικοινωνείτε με έναν γιατρό, είναι συνήθως ορατή μια κερατινοποιημένη, ανώμαλη πλάκα με το συνηθισμένο χρώμα, αν και μπορείτε να δείτε μια ομοιόμορφη, λεία βλατίδα στο πρώτο στάδιο. Με την κερατοποίηση, τα τριχοειδή είναι ορατά μόνο εάν αφαιρεθεί το κερατινοποιημένο στρώμα δέρματος.
- Το δέρμα της σόλας είναι παραμορφωμένο.
- Οι πελματιαίοι ακροχορδώνες είναι συνήθως μόνοι, αλλά υπάρχουν επίσης 2-6 κονδυλώματα,
- Αυτά τα κονδυλώματα συχνά θεωρούνται καλαμπόκι (ιδιαίτερα ξηρά) - αυτή είναι η περιγραφή του προβλήματος που συνήθως βλέπουν οι ασθενείς.
Επίπεδη (νεανική) κονδυλωμάτων:
- Μοιάζει με στρογγυλό, διαυγές, λείο φύλλο με κανονικό, ροζ ή καστανό χρώμα με μέγεθος 1 έως 5 mm.
- Εμφανίζεται στα χέρια, ξεφλουδίζει, πολύ συχνά στο πρόσωπο.
- Υπάρχουν πάντα πολλά τέτοια κονδυλώματα - είναι σε ομάδες.
Epidermodysplasia verruciform (γεροντική μυρμηγκιά):
- Μεγάλα, στρογγυλά, πολλά συρρέοντα νεοπλάσματα κανονικού, ροζ ή καφέ χρώματος.
- Πιο συχνά εμφανίζεται στο πρόσωπο, στα χέρια και στον κορμό.
- Μπορεί να συγχέεται με το κερατόωμα, τον έρπητα ζωστήρα και τον καρκίνο του δέρματος.
Παθογένεση κονδυλωμάτων
Όταν μπαίνει στο σώμα, ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος μπορεί να βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα - ένα άτομο συνήθως δεν γνωρίζει καν για την ύπαρξή του. Όταν εμφανίζονται παράγοντες ευνοϊκοί για τον ιό, αρχίζει να "πολλαπλασιάζεται" στο επιθήλιο, το οποίο οδηγεί σε αλλαγές ιστών.
Σε αντίθεση με άλλους ιούς, ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος δεν καταστρέφει τα κύτταρα του ίδιου του επιθηλίου - φυσικά πεθαίνουν κατά τη διαδικασία κερατινοποίησης και απολέπισης.
Οι τοπικοί παράγοντες και η κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος επηρεάζουν την εξάπλωση της λοίμωξης. Για παράδειγμα, τα άτομα με λοίμωξη HIV ή μεταμόσχευση νεφρού είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν κονδυλώματα. Επιπλέον, αυτά τα νεοπλάσματα είναι συχνά δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Με φυσιολογική ανοσία, ο ιός δεν επηρεάζει τα βαθιά στρώματα του δέρματος, οπότε μετά από μερικούς μήνες πολλοί άνθρωποι αναπτύσσουν κονδυλώματα από μόνα τους.
Το κύριο στάδιο στο οποίο εμφανίζονται τα κονδυλώματα είναι η επιτάχυνση της κυτταρικής διαίρεσης και ανάπτυξης με τη βοήθεια του ιού. Αυτός ο γρήγορος μεταβολισμός οδηγεί σε πάχυνση των στρωμάτων του δέρματος. Καθώς ο ιστός μεγαλώνει σε μια συγκεκριμένη μικρή περιοχή, εμφανίζεται ένας φυματίωση που ονομάζεται κονδυλώματος.
Ταξινόμηση και στάδια ανάπτυξης του κονδυλώματος
Δεν υπάρχει γενικά αποδεκτή ταξινόμηση των κονδυλωμάτων. Ωστόσο, υπάρχουν διάφοροι συνηθισμένοι τύποι:
- Ο κοινός κονδυλώναςείναι ο πιο κοινός τύπος (το 70% των κονδυλωμάτων είναι). Τέτοια νεοπλάσματα δεν γίνονται αισθητά και προκαλούν αισθητική δυσφορία σε ένα άτομο.
- Plantar wart- εμφανίζεται στα πέλματα των ποδιών, είναι επώδυνο και επομένως απαιτεί θεραπεία. Ένα δερματικό τραύμα από άβολα, σφιχτά παπούτσια σκασίματος συμβάλλει στην ανάπτυξη ενός τέτοιου κονδυλώματος.
- Επίπεδα κονδυλώματα- είναι πιο συχνά σε νέους και εφήβους. Αυτό οφείλεται στο ασταθές ορμονικό υπόβαθρο των νέων, το οποίο επηρεάζει ολόκληρο το σώμα. Συνήθως, τα επίπεδα κονδυλώματα είναι σχεδόν αόρατα.
- Γεροντικά κονδυλώματα- τυπικά των ηλικιωμένων. Εμφανίζονται συχνά στο μέρος του σώματος που καλύπτεται με ρούχα, αλλά μπορούν να εμφανιστούν στο πρόσωπο και στα χέρια. Εάν δεν υπάρχει δυσφορία, τότε αυτά τα κονδυλώματα δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται - η επούλωση στους ηλικιωμένους μπορεί να είναι πολύ πιο αργή από ό, τι στους νεότερους λόγω ενός αργού μεταβολισμού.
Άλλοι συγγραφείς διακρίνουν πολλά περισσότερα από αυτούς τους τύπους κονδυλωμάτων:
- Μωσαϊκά κονδυλώματα(HPV 2, 4) - νεοπλάσματα στις παλάμες των χεριών και στα πέλματα των ποδιών. Μοιάζουν με εστίες υπερκεράτωσης, i. H. Πάχυνση της κεράτινης στιβάδας (συνήθως στο μπροστινό μέρος του ποδιού) που καλύπτεται με βαθιές ρωγμές.
- Τα κυστικά κονδυλώματα(HPV 60) είναι ένας πολύ σπάνιος τύπος νεοπλάσματος στο πόδι. Είναι ένας μαλακός κόμπος με ρωγμές. Όταν ανοίγει, εμφανίζεται μια λευκή-κίτρινη εκκένωση, παρόμοια με το Quark.
- Οι κονδυλωμάτων που μοιάζουν με νήματαείναι λεπτές, κεράτινες αναπτύξεις κοντά στο στόμα, τη μύτη ή τα μάτια.
- Κονδυλώματα του χασάπη(HPV 7) - εμφανίζονται στα χέρια και τα δάχτυλα ατόμων που έρχονται σε συνεχή επαφή με κρέας και ψάρι. Εμφανίζεται ως υπερτροφικά νεοπλάσματα παρόμοια με το κουνουπίδι αλλά με κανονικό χρώμα.
Επιπλέον, οι τύποι κονδυλωμάτων διακρίνονται ανάλογα με την τοποθεσία τους.
Ανδρογεννητικά κονδυλώματα - νεοπλάσματα όγκου που εμφανίζονται στα γεννητικά όργανα (ειδικά όταν το δέρμα συναντά τη βλεννογόνο μεμβράνη) είναι μια κοινή κατάσταση. Συνήθως προκαλούνται από HPV τύπους 6 και 11.
Επιπλοκές του κονδυλώματος
Ο κύριος λόγος για τον οποίο οι ασθενείς με κονδυλώματα πηγαίνουν στο γιατρό είναι ένα αισθητικό ελάττωμα, το οποίο μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής του ασθενούς, την αυτοπεποίθηση και την ανάπτυξη πολλών συμπλοκών. Οι επιπλοκές μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν ρωγμή στην επιφάνεια του κονδυλώματος και προσθήκη λοίμωξης, καθώς και πόνο όταν περπατάτε με ορισμένους τύπους κονδυλωμάτων.
Τα κονδυλώματα του δέρματος συνήθως δεν εκφυλίζονται σε κακοήθη νεοπλάσματα, είναι αρκετά ακίνδυνα. Ωστόσο, σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, μια τέτοια επιπλοκή μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Άλλες επιπλοκές προκύπτουν όταν προσπαθείτε να αφαιρέσετε μόνοι σας νεοπλάσματα. Από αυτήν την άποψη, μπορεί να εμφανιστούν φλεγμονές και αισθητικά ελαττώματα με τη μορφή ουλών, καθώς και η περαιτέρω εξάπλωση του ιού μέσω του δέρματος, το οποίο επιτρέπει σε ένα άτομο να ξυπνήσει με αρκετά νέα το πρωί μετά την αυτοαφαίρεση ενός κονδυλώματος.
Να θυμάστε ότι με το πρόσχημα ενός κονδυλώματος μπορεί να υπάρχει μια εντελώς διαφορετική ασθένεια που δεν μπορεί να προσδιοριστεί χωρίς τη συμβουλή ενός έμπειρου γιατρού.
Διάγνωση κονδυλωμάτων
Κατά κανόνα, μια εξέταση (κλινική εικόνα) και η ανάμνηση (ιατρικό ιστορικό) επαρκούν για τη διάγνωση.
Για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, ο γιατρός μπορεί να πραγματοποιήσει ιστολογική εξέταση - την εξέταση των κυττάρων του νεοπλάσματος.
Είναι πολύ σημαντικό να κάνετε διαφορική διάγνωση - για να ξεχωρίσετε τα κονδυλώματα από άλλες ασθένειες. Για παράδειγμα,κοινά κονδυλώματαπρέπει να διακρίνονται από τις ακόλουθες ασθένειες:
- Molluscum contagiosum- εμφανίζεται συχνότερα στο σώμα και στα γεννητικά όργανα, λιγότερο συχνά στα χέρια και στα πόδια. Είναι ένα ημισφαίριο με εσοχή στην επιφάνεια, όταν ωθείται από τις πλευρές ένας λευκός "πολτός" απελευθερώνεται.
- Επιδερμικός βυθός nevus- συχνά μοναχικός, ένα άτομο είχε από τη γέννησή του. Υψώνεται πάνω από την επιφάνεια του δέρματος, συχνά καλύπτεται με μαλλιά.
- Basalioma- ένας όγκος με τη μορφή ρολού οζιδίων, καλυμμένος στη μέση με κρούστα. Τυπικό για τους ηλικιωμένους.
Τα κονδυλώματα Palmarπρέπει να διακρίνονται από τις ακόλουθες ασθένειες:
- Κερατόδερμα- μεγάλες περιοχές κερατοποίησης και φλεγμονή του δέρματος. Χωρίς πήξη τριχοειδών αγγείων.
- Palmar-plantar syphilids- πολλαπλά ανώδυνα νεοπλάσματα, ξεφλούδισμα του δέρματος κατά μήκος της περιφέρειας. Η σύφιλη ανταποκρίνεται θετικά
- αραβόσιτος- συνήθως ανώδυνος, μπορεί να προκαλέσει πόνο μόνο με κάθετη πίεση.
Ο γιατρός πρέπει επίσης να διακρίνει άλλους τύπους κονδυλωμάτων από διάφορες ασθένειες. Εάν υπάρχει υποψία οποιασδήποτε άλλης παθολογίας, μπορεί να συνταγογραφήσει πρόσθετες διαγνώσεις (για παράδειγμα, την ανίχνευση αντισωμάτων έναντι ιών, CT ή MRI).
Θεραπεία κονδυλωμάτων
Τα κονδυλώματα αντιμετωπίζονται για αισθητικούς λόγους και για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς. Μπορεί να συνταγογραφηθεί από γιατρό μόνο μετά από εξέταση και διάγνωση με ακρίβεια. Ανεξάρτητες προσπάθειες για να απαλλαγούμε από κονδυλώματα είναι απαράδεκτες, καθώς χωρίς ιατρική εκπαίδευση και εξοπλισμό, ένας ασθενής δεν μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια την ασθένεια και οι επιπλοκές μετά από μια τέτοια «θεραπεία» είναι πολύ πιο συχνές από την ανάρρωση.
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης των κονδυλωμάτων. Όλα αυτά πραγματοποιούνται συνήθως υπό την επίβλεψη ενός γιατρού, και μερικά από αυτά - μόνο στην αίθουσα θεραπείας της κλινικής.
Χημική επούλωση
Το σαλικυλικό κολλοειδές γάλακτος και τα σαλικυλικά μπαλώματα χρησιμοποιούνται για να απαλλαγούμε από τον κονδυλώδη. Το ποσοστό των ναρκωτικών και ο τρόπος χρήσης τους (μακροχρόνια φθορά μπαλωμάτων, εφαρμογών κ. λπ. ) εξαρτάται από τον επιπολασμό και τη θέση του νεοπλάσματος.
Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν διαλύματα ψευδαργύρου και 2-χλωροπροπιονικού οξέος. Σε αυτήν την περίπτωση, μια χημική σύνθεση εφαρμόζεται στην προεπεξεργασμένη επιφάνεια, η οποία παραμένει στον κονδυλώνα μέχρι να αλλάξει χρώμα (ανάλογα με τον τύπο του κονδυλώματος). Η διαδικασία επαναλαμβάνεται αρκετές φορές μετά από 7, 14 και 21 ημέρες. Ο ιστός αφαιρείται μηχανικά πριν από κάθε διαδικασία.
Μια άλλη χημική μέθοδος είναι ένας συνδυασμός νιτρικού οξέος, οξικού οξέος, οξαλικού οξέος, γαλακτικού οξέος και τριένυδρου νιτρικού χαλκού. Με αυτόν τον τρόπο, αντιμετωπίζονται μόνο σχετικά μικρά νεοπλάσματα - έως 5 mm. Η λύση παραμένει επίσης να αλλάξει το χρώμα του κονδυλώματος. Μετά από 3-5 ημέρες, ο ασθενής έρχεται για ραντεβού παρακολούθησης. Μια δεύτερη διαδικασία μπορεί να συνταγογραφηθεί εντός 1-4 εβδομάδων.
Cryodestruction
Αυτή η μέθοδος συνίσταται στην κατάψυξη των κονδυλωμάτων με υγρό άζωτο: το υγραμένο ταμπόν πιέζεται στο κατεστραμμένο δέρμα για 1-5 λεπτά (πιάνοντας τον περιβάλλοντα ιστό κατά μερικά mm). Ορισμένες βλάβες απαιτούν πολλαπλές θεραπείες σε απόσταση τεσσάρων εβδομάδων για να τις καταστρέψουν.
Τα κύρια μειονεκτήματα της κρυοκαταστροφής είναι ο πόνος και η καθυστερημένη δράση σε σύγκριση με άλλες μεθόδους, οι οποίες συχνά απαιτούν μόνο μία διαδικασία αφαίρεσης.
ηλεκτροπηξία
Υπό την επίδραση ενός ηλεκτρικού ρεύματος, ο κονδυλώνας αφαιρείται σε στρώσεις. Μια τέτοια επέμβαση πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία.
Αυτή η μέθοδος είναι πιο αποτελεσματική από την κρυοαφαίρεση, αλλά έχει ένα σημαντικό μειονέκτημα: η ηλεκτροπηξία συχνά αφήνει ουλές στο σημείο της αφαίρεσης των κονδυλωμάτων. Για ασθενείς που θέλουν να διορθώσουν ένα καλλυντικό ελάττωμα
αυτή η μέθοδος δεν ταιριάζει καλύτερα.
Καταστροφή λέιζερ
Το λέιζερ αφαιρεί επίσης τα κονδυλώματα σε στρώσεις. Ο οδηγός φωτός αγγίζει το δέρμα για λίγα δευτερόλεπτα έως τρία λεπτά, ανάλογα με το μέγεθός του. Στη συνέχεια, η κηλίδα που εμφανίζεται κόβεται και το δάπεδο του τραύματος αντιμετωπίζεται ξανά με λέιζερ. Στη συνέχεια, ο ασθενής διδάσκει πώς να χειριστεί την πληγή. Η ίδια η επέμβαση πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία.
χειρουργική επέμβαση ραδιοκυμάτων
Η χειρουργική επέμβαση ραδιοκυμάτων είναι μια από τις πιο σύγχρονες και ήπιες μεθόδους για την αφαίρεση ορισμένων καλοήθων νεοπλασμάτων, συμπεριλαμβανομένων των κονδυλωμάτων.
Η μέθοδος βασίζεται στην παραγωγή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων με διαφορετικές συχνότητες: από 100 kHz έως 105 MHz. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, οι ιστοί αντιστέκονται στα κύματα που περνούν, γι 'αυτό η μοριακή ενέργεια απελευθερώνεται στα κύτταρα που θερμαίνουν το δέρμα. Υπό την επίδραση της θερμότητας, τα κύτταρα εξατμίζονται - επιτυγχάνεται καθαρή κοπή. Ταυτόχρονα, δεν ασκούνται μηχανικές δυνάμεις στον προσβεβλημένο ιστό.
Πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου:
- ασφάλεια;
- ταχεία επούλωση πληγών,
- καλό καλλυντικό αποτέλεσμα - εξαιρούνται οι ουλές και οι ουλές.
- σχετικός πόνος - το τοπικό αναισθητικό χρησιμοποιείται πριν από τη μίνι χειρουργική επέμβαση,
- Αποκλεισμός δευτερογενούς λοίμωξης λόγω αυτόματης απολύμανσης του ηλεκτροδίου όταν η συσκευή είναι ενεργοποιημένη.
Η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου αναγνωρίζεται παγκοσμίως. Ωστόσο, είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί μια κλινική που χρησιμοποιεί τη μέθοδο χειρουργικής επέμβασης ραδιοκυμάτων.
Ποια θεραπεία θα πρέπει
να επιλεγεί;Όλες οι παραπάνω μέθοδοι έχουν πολλά μειονεκτήματα:
- Τις πρώτες εβδομάδες, η χειρουργική περιοχή φαίνεται ελκυστική - κρούστα, σκουρόχρωμο του ιστού. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη εάν τα κονδυλώματα βρίσκονται σε ορατά μέρη του σώματος (π. χ. πρόσωπο).
- Δυσάρεστη οσμή και κάποιος βαθμός πόνου κατά τη διάρκεια της επέμβασης.
Επιπλέον, κάθε μία από αυτές τις μεθόδους έχει αντενδείξεις για τις οποίες πρέπει να μάθετε κατά τη διάρκεια μιας προκαταρκτικής διαβούλευσης με έναν δερματολόγο.
Ωστόσο, το κύριο μειονέκτημα είναι ότιυπάρχει μεγάλη πιθανότητα υποτροπής, ειδικά εάν οι κονδυλωμάτων ήταν εκτεταμένοι και εκτεταμένοι. Με καθεμία από αυτές τις μεθόδους, οι γιατροί τώρα δεν καταπολεμούν τη βασική αιτία της νόσου, αλλά τις συνέπειές τηςΔεν μπορεί να θεραπευτεί ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος.
Επομένως, η θεραπεία στοχεύει:
- ή η καταστροφή των νεοπλασμάτων που εμφανίζονται στον ιστότοπο της εισαγωγής του ιού,
- είτε για να διεγείρει μια αντιιική ανοσοαπόκριση,
- ή συνδυασμός αυτών των προσεγγίσεων.
Οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι θεραπείας που χρησιμοποιούνται είναι καταστροφικές. Η αποδοτικότητά τους φτάνει το 50-80%.
Η παιδική ηλικία συνήθως δεν αποτελεί αντένδειξη στη χειρουργική θεραπεία. Ως εκ τούτου, πολλά από αυτά (συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής επέμβασης με ραδιοκύματα) χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία κονδυλωμάτων σε παιδιά. Εξαίρεση είναι η χημική απομάκρυνση των κονδυλωμάτων λόγω πιθανών παρενεργειών της ουσίας.
Τι γίνεται μετά τη λειτουργία
Τι να κάνετε;Φροντίστε να ακολουθήσετε τις συστάσεις του γιατρού σας μετά από κάθε μία από αυτές τις επεμβάσεις.
Μετά την αφαίρεση του όγκου χρησιμοποιώντας μία από τις μεθόδους που παρουσιάζονται, ο γιατρός συνήθως συνταγογραφεί θεραπεία του τόπου αφαίρεσης. Απαγορεύεται να αφαιρέσετε τον εαυτό σας από "κηλίδες", να υγράνετε την πληγή και να την εκθέσετε σε άμεσο ηλιακό φως.
Εάν ο ασθενής πάσχει συνεχώς από κονδυλώματα, τότε θα πρέπει να συμβουλευτεί έναν ανοσολόγο - μπορεί να είναι απαραίτητη η φαρμακευτική θεραπεία που αυξάνει την αντίσταση της ανοσίας στις εκδηλώσεις του ανθρώπινου θηλώματος ιού.
πρόβλεψη. Πρόληψη
Εάν ο ασθενής δεν έχει ανοσοανεπάρκεια, τα κονδυλώματα μπορούν να εξαφανιστούν μόνα τους, αλλά θα χρειαστεί πολύς χρόνος - από αρκετούς μήνες έως αρκετά χρόνια. Στο 65% των περιπτώσεων, τα κονδυλώματα υποχωρούν ανεξάρτητα εντός δύο ετών. Εάν ο κονδυλώνας εξακολουθεί να υπάρχει μετά από δύο χρόνια, συνιστάται να το αφαιρέσετε. Συνιστάται η άμεση αφαίρεση πολλαπλών αυξήσεων.
Με φυσιολογική ανοσία και μια σωστά επιλεγμένη μέθοδο αφαίρεσης (ανάλογα με το μέγεθος και τον τύπο των κονδυλωμάτων), είναι δυνατόν να αφαιρεθεί ο παθογόνος ιστός και να επιτευχθεί ένα καλό καλλυντικό αποτέλεσμα. Με μειωμένη ανοσία και άλλους παράγοντες προδιάθεσης, ο υπολειπόμενος ιός ανθρώπινου θηλώματος στο σώμα προκαλεί υποτροπές.
Δεν υπάρχει ειδική πρόληψη ασθενειών. Αλλά είναι τόσο αναπόφευκτη η μόλυνση;
Μπορείτε να μειώσετε τις πιθανότητες ιούς ακολουθώντας μερικούς κανόνες:
- Αποφύγετε να ξυπόλυτοι σε δημόσιους χώρους όπου είναι πιθανές δερματικές βλάβες και ιογενείς λοιμώξεις (πισίνες, δημόσια ντους, γυμναστήρια).
- Επιλέξτε ποιοτικά παπούτσια και τα αλλάζετε συχνά. Προσπαθήστε να κρατήσετε τα πόδια σας στεγνά. Η θερμότητα και η υγρασία είναι εξαιρετικοί τόποι αναπαραγωγής για τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος.
- Για να αποφύγετε τα μυρμηγκιά, συμβουλευτείτε μόνο έναν πιστοποιημένο τεχνικό νυχιών και βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιούνται αποστειρωμένα εργαλεία.
Σύμφωνα με την ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας), ένα τετρασθενές εμβόλιο κατά του ιού του ανθρώπινου θηλώματος είναι επίσης πολύ αποτελεσματικό για την πρόληψη των γεννητικών κονδυλωμάτων. Δεν υπάρχουν διαθέσιμα εμβόλια για την πρόληψη άλλων τύπων κονδυλωμάτων.
Εάν βρείτε ένα κονδυλώματος, μην προσπαθήσετε να το καυτηριοποιήσετε, να το κόψετε ή να το ξεφλουδίσετε μόνοι σας. Κάνοντας αυτό, μπορείτε να συμβάλλετε στη φλεγμονή και την περαιτέρω εξάπλωση του ιού μέσω του δέρματος. Μετά από μια τέτοια "αφαίρεση", αντί για κονδυλώματα, μπορείτε να ξυπνήσετε στις δέκα το πρωί.